Napolyon Tavşanlara Karşı

Tarih kitapları, Napolyon Bonapart’ın en aşağılayıcı yenilgisini son savaşı olan Waterloo’da 1815 yılında yaşadığını yazar. Oysa bilinmeyen tarih, ilk yenilgisini Türklere karşı yaşayan Napolyon’un belki de en utanç verici yenilgisini Waterloo’dan tam 8 yıl önce Temmuz 1807’de yaşandığını kayıtlarına düşer. 

Üstelik Napolyon’un karşısına çıkan düşmanın bu sefer ne tüfeği ne de topu vardır. Yalnızca dişlerini ve sayısal üstünlüklerini kullanarak Napolyon’a ömrü boyunca unutamayacağı bir yenilgi tattırırlar.

Dediğimiz gibi tarih 1807 yılı Temmuz ayı. Napolyon’un keyfi oldukça yerindedir. Çünkü Rusya ile Fransa arasındaki Friedland Savaşı’nı kazanmış ve tam istediği koşullarda olan Tilsit Barış Antlaşmasını Rusya’ya imzalatmayı başarmıştır. Antlaşmaya göre Rusya İngiltere’ye karşı kıta ablukasında Fransa’yı destekleyecek, Fransa da buna karşılık Rusya ile Osmanlı İmparatorluğu arasında arabuluculuk yapacaktır.

Kazandığı bu büyük zafer kutlamak isteyen Napolyon, herkesin eğleneceği büyük bir av partisi düzenlemek ister. Kurmay Başkan Yardımcısı Alexandre Berthier’ı bu işle görevlendirir.

Napolyon’un gözüne girmek isteyen Berthier açık öğle yemeği düzenlemeye karar verir. Birçok soylu ve üst düzey komutan da davet edilir. Bu öğle yemeği sırasındaki av partisinin onur konukları ise tavşanlardır. Berthier kimi kaynaklara göre yüzlerce, kimi kaynaklara göre ise sayıları 3.000’i aşan tavşanı kafesler içinde İmparatorluk Sarayı’nın bahçesine getirir.

Tavşanlar Napolyon'u Bakıcısı Sanırsa

Konuklar yerini alıp her şey hazır olduğunda kafeslerin kapakları açılır. Av partisi başlamıştır.

Fakat olaylar hiç beklenmediği biçimde gelişir. Tavşanlar kaçıp canını kurtarmak yerine doğrudan Napolyon ve konuklarının üzerine doğru koşmaktadır. İlk başta pek saygıdeğer asilzadeler bu duruma gülseler de durumun ne kadar ciddi olduğunu anladıklarında bir panik başlar. Üzerlerine doğru saatte 50 km’yi aşan hızla gelen adeta tavşandan oluşan dev bir dalgayı durdurmak mümkün değildir. 

Tavşanlar kısa sürede kendilerini avlamak için bekleyen silahlı muhafızları ve av hayvanlarını aşarak en parlak giysili adama hücum ederler: Napolyon Bonapart. Bacaklarından tırmanmaya başlayan tavşanlar ceketinin içine kadar girer. İmparator adeta tavşan denizinin içinde kaybolmuş gibidir. Ne acıdır ki, böyle bir saldırıyı hiç düşünmemiş olan komutanın tek silahı olan kırbacı da tavşanları durdurmakta yetersiz kalır.   

Çaresiz kalan Napolyon tabana kuvvet büyük bir hızla at arabasına doğru kaçmaya başlar. Bu sırada tavşanlar da hâlâ onu kovalamaktadır. Arabasına ulaştığında artık güvendedir ama belki de hiç ummadığı bir düşmandan hayatının en utanç verici yenilgisini almıştır. Tarihin en güçlü imparatorlarından biri, hırpalanmış, korkmuş bir durumda ve utanç içinde adamlarının tavşan ordusuna karşı savaşını at arabasının içinde beklemeye başlar.

Waterloo Savaşı’na kadar hiçbir ordu Napolyon’un karizmasını bu denli çizmeyi başaramayacaktır.

Aslında Napolyon’un bu yenilgiyi yaşamasının nedeni Alexandre Berthier’ın yanlış tavşan seçimidir. Yeterli sayıda vahşi tavşan bulmanın kolay olmayacağını düşünen Bethier çevredeki çiftliklerden bulabildiği kadar evcil tavşan toplamıştır. Kafeslerin içinde uzun süre beklemekten dolayı iyice acıkan tavşanlar salıverildiklerinde bu nedenle kaçmak yerine kendilerini besleyeceklerini düşündükleri kalabalığa hücum etmiş ve Napolyon’un en utanç verici yenilgisini birini yaşamasına neden olmuştur.

Yoksa siz Napolyon’un Bugs Bunny’ye karşı savaşını yalnızca bir çizgi film mi sanıyordunuz?